Αρχική » BLOG » Υλικα μειωσης χλωριου στη πισινα

Υλικα μειωσης χλωριου στη πισινα

* Είναι απαραίτητο για τη κατανόηση του άρθρου η ανάγνωση πριν από αυτό του άρθρου: ‘Μείωση χλωρίου στη πισίνα’.

* Οι πληροφορίες που δίδονται σε αυτό το άρθρο αποτελούν μια γενική πληροφόρηση και δεν δίνουν παρά μόνο μια βασική ιδέα για όσα υλικά και μεθόδους αναφέρονται στη συνέχεια. Εάν θέλετε περισσότερες πληροφορίες, αυτές θα είναι διαθέσιμες σε μελλοντικά άρθρα πολύ σύντομα.

Υλικα μειωσης χλωριου στη πισινα – Μεσω συστηματων παραγωγης

Όζον (Μείωση χλωρίου)

Το όζον είναι μια πολύ ασταθής και τοξική μορφή του οξυγόνου. Συνήθως δύο άτομα οξυγόνου ενώνονται μεταξύ τους για να σχηματίσουν ένα πολύ σταθερό μόριο οξυγόνου. Το όζον όμως περιέχει τρία άτομα οξυγόνου εκ των οποίων το ένα ξεπετάγεται σαν μια λάμψη και εξοντώνει κάθε οργανικό υλικό. Είναι με μεγάλη διαφορά το ταχύτερο στην διαδικασία εξόντωσης. Εντούτοις είναι μεγάλης τοξικότητας και δεν επιτρέπεται να υπάρχει στο νερό της πισίνας.

Παράγεται μέσω ενός ειδικού συστήματος που τοποθετείται στο χώρο του μηχανοστασίου και ενσωματώνεται στο δίκτυο κυκλοφορίας του νερού της πισίνας. Η δράση του αφορά αποκλειστικά το νερό που διέρχεται από την μονάδα παραγωγής, ενώ ιδιαίτερη μέριμνα θα πρέπει να δοθεί ώστε να μην υπάρξει καθόλου εκτός αυτής της μονάδας.
Έτσι καθώς δεν υπάρχει καθόλου υπολειμματικό απολυμαντικό στο νερό της πισίνας, είναι απαραίτητη η παρουσία χλωρίου, σε μικρό βέβαια επίπεδο σε σύγκριση με την παραδοσιακή χρήση του.

Για ειδικότερη ενημέρωση διαβάστε το σχετικό άρθρο ΟΖΟΝ ΣΤΗ ΠΙΣΙΝΑ

Υπεριώδεις ακτίνες –UV (Μείωση χλωρίου)

Η υπεριώδης ακτινοβολία είναι μέρος του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος που εκπέμπεται από τον ήλιο, αλλά μπορεί να παράγεται επίσης με τεχνικό τρόπο, από ηλεκτρικά τόξα και ειδικούς λαμπτήρες.

Το νερό που θέλουμε να απολυμάνουμε με την  επίδραση των υπεριωδών ακτινών, εισέρχεται από το ένα άκρο του θαλάμου που περιέχει τον λαμπτήρα ή τους λαμπτήρες  υπεριωδών ακτινών, και περνώντας κατά μήκος όλου του θαλάμου εξέρχεται στο άλλο άκρο, οπότε δέχεται επίδραση ενέργειας από τις υπεριώδεις ακτίνες σε όλη τη διαδρομή.

Οι υπεριώδεις ακτίνες έχουν την ιδιότητα να προσβάλλουν άμεσα το ζωτικό DNA των βακτηρίων ώστε μέσω φωτοχημικής αντίδρασης να αποτρέπεται η αναπαραγωγή τους. Βέβαια οι οργανισμοί που αδρανοποιούνται με αυτή τη διαδικασία παραμένουν στο νερό, με συνέπεια την ανάγκη ύπαρξης ενός αποτελεσματικού φίλτρου.

Μολονότι οι υπεριώδεις ακτίνες αποτελούν αποτελεσματικό απολυμαντικό, ωστόσο σαν καθαρή φυσική διαδικασία, δεν έχει καμία υπολειμματική επίδραση στο νερό της πισίνας. Έτσι, εξακολουθεί να απαιτείται η παρουσία ελευθέρου χλωρίου, το οποίο βέβαια χρειάζεται σε πολύ μικρότερο βαθμό σε σύγκριση με άλλες μεθόδους. Πράγματι, μετά την επεξεργασία με UV, μια μικρή ποσότητα χλωρίου είναι αρκετή για την πρόληψη της τροφοδοτούμενης μόλυνσης στο νερό της πισίνας.

Για ειδικότερη ενημέρωση διαβάστε το σχετικό άρθρο ΥΠΕΡΙΩΔΕΙΣ ΑΚΤΙΝΕΣ ΣΤΗ ΠΙΣΙΝΑ

ΑΟΡ – Προηγμένη διαδικασία οξείδωσης (Advanced Oxidation Process)
(Μείωση χλωρίου)

Η προηγμένη διαδικασία οξείδωσης (ΑΟΡ) είναι η διαδικασία παραγωγής ριζών υδροξυλίου υψηλής ενέργειας. Η παραγωγή αυτή γίνεται εφικτή δια μέσου της παραγωγής όζοντος και της επίδρασης στη συνέχεια υπεριωδών ακτινών στο οζονισμένο νερό.

Οι ρίζες υδροξυλίου που παράγονται με αυτή τη μέθοδο έχουν εξαιρετικά γρήγορη αντίδραση, ενώ η οξειδωτική ισχύς τους αναγνωρίζεται ως ισχυρότερη από το αέριο χλώριο, το υποχλωριώδες οξύ ή το όζον. Παράλληλα, ο ρυθμός απενεργοποίησης των υδατογενών παθογόνων, είναι πολύ μεγαλύτερος λόγω της πρόσθετης οξειδωτικής ισχύος που παρέχεται από τις συμπληρωματικές ρίζες υδροξυλίου.

Επισταμένες εργαστηριακές μέθοδοι έχουν αποδείξει ότι οι ρίζες υδροξυλίου που παράγονται με αυτή τη μέθοδο, μειώνουν εμφανώς το οργανικό και ανόργανο δεσμευμένο χλώριο.

Και αυτή η μέθοδος δεν προσφέρει υπολειμματική δράση στο νερό της πισίνας και για το λόγο αυτό θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί χλώριο σε μικρή ποσότητα.

Για ειδικότερη ενημέρωση διαβάστε το σχετικό άρθρο ΑΟΡ ΣΤΗ ΠΙΣΙΝΑ

Χαλκός και Άργυρος ( Ιονισμός ) – (Natural minerals)- (Μείωση χλωρίου)

Ο χαλκός αποτελεί ένα αποτελεσματικό υλικό στην εξόντωση των φυκιών αν και δρα αργά σε σύγκριση με το χλώριο. Ο χαλκός αντιδρά με τη χλωροφύλλη στα φύκια και διακόπτει την απορρόφηση φωτός με αποτέλεσμα τον θάνατο τους.

Υπάρχουν δύο τρόποι για να εισάγουμε το χαλκό στο νερό της πισίνας. Είτε ως ιόντα χαλκού (συστήματα ιονισμού), είτε σε συνδυασμό με μια άλλη χημική ένωση (αλγοκτόνα).

Η τροφοδότηση του αργύρου δρα ως βακτηριοκτόνο. Και σε αυτή τη περίπτωση υπάρχουν δύο τρόποι για να εισάγουμε τα ιόντα αργύρου στο νερό της πισίνας, είτε μέσω συστημάτων ιονισμού είτε μέσω ενός ορυκτού του περιέχει άργυρο και χαλκό.

Συνηθέστερη είναι η μέθοδος ιονισμού με   συστήματα ηλεκτρολυτικής γεννήτριας τα οποία έχουν ηλεκτρόδια που περιέχουν χαλκό και άργυρο. Η τροφοδότηση γίνεται με ρεύμα χαμηλής τάσης  που ελευθερώνει ιόντα χαλκού και αργύρου στο νερό.

Τα ιόντα αργύρου καταστρέφουν τα βακτήρια πιο αργά σε σχέση με τον χρόνο που απαιτείται για τη πισίνα, εντούτοις η προσθήκη μικρής ποσότητας χλωρίου ή βρωμίου δίνει ικανοποιητικό αποτέλεσμα.

Για ειδικότερη ενημέρωση διαβάστε το σχετικό άρθρο ΙΟΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗ ΠΙΣΙΝΑ

Υλικα μειωσης χλωριου στη πισινα – Χωρις τη χρηση συστηματων

Μονοθειικό Κάλιο – Ενεργό Οξυγόνο (οξειδωτικό)

Αναφέρεται στην αγορά σαν οξυγόνο ή ενεργό οξυγόνο και προσφέρεται σε μορφή κόκκων ή ταμπλέτας.

Θέλουμε από την αρχή να ξεκαθαρίσουμε ότι η παρουσία του σε αυτό το άρθρο δεν είναι σωστή, γιατί σε καμία περίπτωση δεν είναι απολυμαντικό, ούτε εξοντώνει τα φύκια. Θεωρούμε όμως ότι θα πρέπει να το αναφέρουμε για να ξεκαθαρίσουμε αυτήν την παρεξήγηση που συμβαίνει στο χώρο της πισίνας, όπου συχνά διαφημίζεται σαν υλικό απολύμανσης χωρίς χλώριο.

Το υλικό αυτό είναι ξεκάθαρα οξειδωτικό υλικό και αυτό που κάνει είναι μόνο να οξειδώνει τους οργανικούς ρύπους που τροφοδοτούνται στη πισίνα, όπως, ιδρώτας, αιωρήματα δέρματος, αντηλιακά, καλλυντικά σώματος, σκόνη, γρασίδι, γύρη, φυτικά υπολείμματα, έντομα και λοιπούς αερομεταφερόμενους  ρύπους.

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με το χλώριο  ή το βρώμιο για να μειώσει την κατανάλωση τους από το οργανικά υλικά έτσι ώστε να δράσουν καλύτερα στο τομέα της απολύμανσης. Ωστόσο πρέπει  να χρησιμοποιείται με προσοχή καθώς έχει μειονεκτήματα που μπορούν να μεταβάλλουν τη χημική ισορροπία του νερού και να μας δώσουν λανθασμένες ενδείξεις.

Για ειδικότερη ενημέρωση διαβάστε το σχετικό άρθρο ΕΝΕΡΓΟ ΟΞΥΓΟΝΟ

Υλικα μηδενισμου χλωριου στη πισινα

Υπεροξείδιο του υδρογόνου – Υγρό οξυγόνο (Μηδενισμός χλωρίου)

Οι περισσότεροι γνωρίζουν το υπεροξείδιο του υδρογόνου ως μια ένωση που λευκαίνει τα μαλλιά ( γνωστό ως οξυζενέ). Είναι μια ανόργανη χημική ένωση που περιέχει δύο άτομα υδρογόνου και δύο άτομα οξυγόνου, δηλαδή περιέχει ένα επιπλέον άτομο σε σύγκριση με το σταθερό μόριο του νερού.

Το υπεροξείδιο του υδρογόνου είναι ένα ισχυρό οξειδωτικό, ισχυρότερο του χλωρίου, αλλά υστερεί σε απολυμαντική ικανότητα λόγω της αστάθειας που το χαρακτηρίζει και της γρήγορης αποσύνθεσης του στο νερό. Απαιτεί μεγάλες δόσεις τροφοδότησης και η απόδοση του βελτιώνεται με την παρουσία ειδικών σταθεροποιητών.

Ακόμη η απόδοση του βελτιώνεται σε συνδυασμό με όζον, ή με υπεριώδεις ακτίνες, ή με άλατα αργύρου.

Το υπεροξείδιο του υδρογόνου δεν είναι δυνατόν να υπάρξει στο νερό της πισίνας μαζί με το χλώριο καθώς η παρουσία του το διασπά σε υποχλωριώδη ιόντα. Αυτός είναι και ο λόγος που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να απομακρύνουμε τυχόν υπολείμματα  χλωρίου.

Για ειδικότερη ενημέρωση διαβάστε το σχετικό άρθρο ΕΝΕΡΓΟ ΟΞΥΓΟΝΟ ΥΓΡΟ ΣΤΗ ΠΙΣΙΝΑ

Υπόλοιπα συστήματα που υπόσχονται μείωση η μηδενισμό του χλωρίου

Σήμερα στην αγορά της πισίνας διατίθενται προϊόντα και συστήματα τα οποία υπόσχονται τον μηδενισμό της χρήσης του χλωρίου και είναι απαραίτητο να κάνει κανείς μια προσεκτική ανάγνωση του τι προσφέρουν, με βάσει ποια αρχή ή υλικό εγγυώνται το τελικό αποτέλεσμα. Συγκρίνετε τις δυνατότητες τους με τις χαρακτηριστικά ενός καλού απολυμαντικού που αναφέρουμε στο ξεκίνημα του άρθρου – μειώνοντας τη χρήση του χλωρίου- για να διαπιστώσετε αν οι τίτλοι είναι σύμφωνοι με τις πραγματικές δυνατότητες του περιεχομένου